οργιάζουν οι φήμες ότι το τουρκικό “Kaan”, ένα πρωτότυπο μαχητικό αεροσκάφος 5ης γενιάς, μπορεί να εξελιχθεί σε “φούσκα”.
Το “Κaan” πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση, σηματοδοτώντας ένα ορόσημο για την τουρκική αμυντική βιομηχανία.
Η Άγκυρα μπορεί να το διαφημίζει ως προϊόν τουρκικής εφευρετικότητας και κατασκευής, ήδη αναθέτει σε εξωτερικούς συνεργάτες, αλλού την προμήθεια σημαντικών εξαρτημάτων και τεχνολογίας.
Επίσης παρά αυτό το επίτευγμα, το πρόγραμμα “Kaan” αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις και η επιχειρησιακή αξιοποίησή του, είναι μακριά ακόμη.
Το πρόγραμμα που ξεκίνησε το 2016, στοχεύει στην αντικατάσταση των F-16 Fighting Falcons, με προσδοκίες για ένα δεύτερο πρωτότυπο έως το 2025 και μια αρχική παρτίδα 20 αεροσκαφών μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Η εξέλιξη αυτή ακολουθεί τον αποκλεισμό της Τουρκίας από το πρόγραμμα F-35 Joint Strike Fighter λόγω της αγοράς του ρωσικού συστήματος S-400.
Οι ΗΠΑ έδιωξαν την Τουρκία από το πρόγραμμα των F-35 Joint Strike Fighter το 2019 μετά από χρόνια αντιαμερικανικής και αντιδυτικής συμπεριφοράς της Άγκυρας και του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν.
Η ανάπτυξη του αεροσκάφους έρχεται ως απάντηση στην απώλεια του F-35 Lighting II.
«Ζήσαμε μια από τις περήφανες μέρες της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. Το εγχώριο μαχητικό μας αεροσκάφος, KAAN, ολοκλήρωσε με επιτυχία την παρθενική του πτήση σήμερα. Η Τουρκία πέρασε ένα άλλο κρίσιμο όριο για την παραγωγή ενός μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς», δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν.
Εκτός από την Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν και το Πακιστάν έχουν εκφράσει την επιθυμία να ενταχθούν στο πρόγραμμα TF Kaan.
Ένα άλλο ζήτημα για το πρόγραμμα TAI TF Kaan είναι το κόστος.
Τα τελευταία χρόνια, η τουρκική λίρα έχει υποστεί μια καταστροφική υποτίμηση σε σύγκριση με το δολάριο ΗΠΑ. Επί του παρόντος, το $1 ισοδυναμεί με 31 τουρκικές λίρες, που σημαίνει ότι 1 τουρκική λίρα ισούται με 0,032 $.
Εάν το πρόγραμμα του “Kaan”, για παράδειγμα, κόστιζε 1 δισεκατομμύριο δολάρια, η Τουρκία θα έπρεπε να πληρώσει 31 δισεκατομμύρια τουρκικές λίρες. Ένα μαχητικό αεροσκάφος 5ης γενιάς με πολλή τεχνολογία από τη Δύση θα κοστίσει σημαντικά περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο δολάρια.
Ως αποτέλεσμα, το συνολικό κόστος για την Τουρκία θα μπορούσε εύκολα να εκτιναχθεί στα ύψη σε περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια τουρκικές λίρες.
Σίγουρα, η Άγκυρα έχει εκφράσει την πρόθεσή της να δαπανήσει 40 δισεκατομμύρια δολάρια για την άμυνά της το 2024 και το TAI TF Kaan θα αποτελούσε μόνο ένα μικρό μέρος αυτού, με το κόστος να κατανεμηθεί σε αρκετά χρόνια.
Αλλά ο τουρκικός στρατός θα πρέπει να ξοδέψει πολύ περισσότερα από ότι θα έκανε διαφορετικά για μια ικανότητα που θα μπορούσε να είναι ξεπερασμένη όταν κυκλοφορήσει σε αριθμούς σε περίπου 15 χρόνια.
Η Άγκυρα στοχεύει σε επιχειρησιακή ικανότητα έως το 2040 και στόλο 300 αεροσκαφών.”
Οι έξι (6) σημαντικοί λόγοι που η ανάπτυξη του μαχητικού 5ης γενιάς ΚΑΑΝ είναι προβληματική
Ο Ερντογάν για να το αντιμετωπίσει αυτό αναζητάει χώρες συμπαραγωγούς -χρηματοδότες, με πρώτο και καλύτερο το Αζερμπαϊτζάν.
Επίσης μια πολύ σημαντική παράμετρος για την επιτυχία του KAAN είναι οι πωλήσεις του σε τρίτες χώρες.
Εδώ θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα κατά την άποψή μας, αφού θα έχει να αντιμετωπίσει τα εξής:
1. Αρχικές παθογένειες που θα πρέπει να επιλύσει.
2. Μηδενική αποδεδειγμένα στα πεδία των μαχών επιχειρησιακή αξιολόγηση το 2030, που θα είναι διαθέσιμο προς εξαγωγή σε τρίτες χώρες, σε αντίθεση πχ με τα F-35 των ΗΠΑ που θα έχουν κλείσει δεκαετία χρήσης και θα έχουν εξαλείψει τις τυχόν παθογένειές τους.
3. Μέχρι το 2030 η τεχνολογία του ΚΑΑΝ θα έχει ξεπεραστεί από μαχητικά 6ης γενιάς που επιχειρούν να κατασκευάσουν Δυτικοί αμυντικοί κολοσσοί.
5. Η ΕΕ μέσω της PESCO , καθώς επίσης και κοινοπραξίες Ευρωπαϊκών κρατών, επιχειρούν να κατασκευάσουν μαχητικά σαφώς υπέρτερα του ΚΑΑΝ, αποστερώντας έτσι την Ευρωπαϊκή αγορά από το τουρκικό μαχητικό.
6. Τέλος είναι γνωστό ότι οι συμμαχίες-πολιτικές σκοπιμότητες, είναι εκείνες που πολλές επιτάσσουν την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών από συγκεκριμένες χώρες, γεγονός που σημαίνει ότι μια τρίτη χώρα θα προτιμήσει να αγοράσει ένα μαχητικό από ΗΠΑ-ΕΕ-Γαλλία-Μ. Βρετανία-Κίνα-Ρωσία, που έχουν σαφώς υπέρτερο γεωπολιτικό βάρος από την Τουρκία.
