Με επικίνδυνα για την ασφάλεια σαράβαλα λεωφορεία, αδιάψευστος μάρτυρας της απαξίωσης των τελευταίων δεκαπέντε ετών γίνονται οι μετακινήσεις των πολιτών στην Αττική.
Παλιά οχήματα, συχνές βλάβες, φθαρμένα ελαστικά, συνεχή παράπονα ειδικά στην Ανατολική Αττική, όπου εκτελούν έργο λεωφορεία των ΚΤΕΛ, για βρώμικα οχήματα με πόρτες εκτός λειτουργίας, σπασμένα παράθυρα, χαλασμένο εξοπλισμό και χωρίς σύστημα τηλεματικής.
Η οικονομική κρίση έβαλε τις οδικές συγκοινωνίες στο «πάγο».
Οι τελευταίες προσλήψεις είχαν γίνει το 2006, ενώ το τελευταίο καινούργιο λεωφορείο εντάχθηκε στον στόλο της ΟΣΥ το 2009.
Ο μέσος όρος ηλικίας των λεωφορείων πετρελαίου και των τρόλεϊ, φτάνει πια τα 19 έτη, ενώ για τα θερμικά λεωφορεία είναι στα 16. Είναι ο πιο γηρασμένος στόλος στην Ευρώπη με οχήματα που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1990.
Οι πρώτες προσλήψεις έγιναν το 2021 συνολικά 609 για τους συγκοινωνιακούς φορείς της Αθήνας, ενώ αναμένονται περίπου άλλες τόσες στο άμεσο μέλλον.
Η αλλαγή πλεύσης που ακολούθησε η τελευταία ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, εντάσσοντας στον στόλο οχήματα μέσω leasing και συμφωνίας με τα ΚΤΕΛ, έριξε τον μέσο όρο ηλικίας, όμως όσες κινήσεις κι αν έγιναν, τα τελευταία τρία χρόνια η κατάσταση παραμένει τραγική.
Κι όλα αυτά, όταν φουντώνει η συζήτηση στην Ευρώπη για την αντικατάσταση των συμβατικών βαρέων οχημάτων, μεταξύ των οποίων και τα αστικά λεωφορεία, με οχήματα υδρογόνου. Η πρόταση που κατατέθηκε στα μέσα Φεβρουαρίου για τα αναθεωρημένα πρότυπα εκπομπών CO2 θέλει αστικά λεωφορεία με μηδενικές εκπομπές ως το 2030.
Μόνο η πολυαναμενόμενη προμήθεια 650 νέων οχημάτων θα αλλάξει ουσιαστικά την εικόνα. Ο διαγωνισμός για την προμήθειά τους αφού πέρασε από σαράντα κύματα ανασχεδιασμού, ανακατανομής του μίγματος μεταξύ ηλεκτρικών, φυσικού αερίου, υβριδικών και προσφυγών από τις εταιρείες, έχει φτάσει στην τελική ευθεία.
Βασική εκκρεμότητα είναι η έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, για να πάρουν οι συμβάσεις τον δρόμο της υπογραφής. Με το δεδομένο όμως των εθνικών εκλογών, αλλά και το όποιο φρένο μπορεί να έφερε η εθνική τραγωδία, ο ορίζοντας του δευτέρου εξαμήνου φαίνεται πια θολός.
Ουσιαστικά, «σπρώχνει» την απαραίτητη ανανέωση του στόλου των αστικών συγκοινωνιών σε ορίζοντα 15τίας, με αποτέλεσμα η μέση ηλικία των οχημάτων να εκτοξεύεται. Για να αποφευχθεί αυτό, πηγές της αγοράς εκτιμούν ότι ένας αποδεκτός κύκλος μικρότερων προμηθειών είναι τα τρία-τέσσερα χρόνια, ώστε και η εγχώρια αγορά να είναι βιώσιμη.
