Ο θάνατος του 72χρονου Γιώργου Τράγκα από επιπλοκές του κορωνοϊού, όπως είναι λογικό, έχει προκαλέσει μια έντονη αντιπαράθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με την αναγκαιότητα του εμβολιασμού.
Η πλευρά που τάσσεται υπέρ των εμβολίων θεωρητικά απέκτησε, έστω με έναν ιδιαίτερα μακάβριο τρόπο, ένα ακόμη επιχείρημα στη φαρέτρα της για να πείσει τους αρνητές. Όμως, το παράδοξο που παρατηρείται είναι πως το στρατόπεδο των ομοϊδεατών του εκλιπόντος δημοσιογράφου όχι μόνο δεν μοιάζει να μεταπείθεται, αλλά φαίνεται και να «πεισμώνει» ακόμη περισσότερο στις απόψεις του.
Στα social media έχει προκύψει ένας καταιγισμός αναρτήσεων και σχολίων που κάνουν αναφορά στις γνωστές θεωρίες περί επικινδυνότητας του εμβολίου και περί θανάτων που «εσφαλμένα» αποδίδονται στον κορωνοϊό. Σχετικά με την περίπτωση του Γιώργου Τράγκα δε, αρκετοί χρήστες αναφέρουν πως «τον έφαγαν» και αποδίδουν τον θάνατό του σε υποτιθέμενη συνωμοσία των εμβολιαστών.
Αντιπροσωπευτική του κλίματος που επικρατεί ανάμεσα στους αντιεμβολιαστές των social media είναι και η ανάρτηση που έκανε ο Γρηγόρης Πετράκος, αναπληρωτής Γραμματέας του κινήματος «Ελεύθεροι Άνθρωποι» που είχε ιδρύσει ο εκλιπών δημοσιογράφος και ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως «άτυπος αρχηγός» των αρνητών του κορωνοϊού:
«”Θείε” Γιώργο σε χαιρετώ.
Ήσουν ο πιο ζωντανός άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Το βλέμμα σου πιο οξύ κι από ξυράφι.
Όσα έμαθα από σένα σε λίγους μήνες θα χρειαζόμουν πολλές ζωές να τα βρω μόνος μου.
Όταν γνωριστήκαμε μου είπες :
“ανιψιέ” θέλω, πριν “φύγω” να ρίξω ένα καράβι στο λιμάνι. Να μπουν μέσα νέες φωνές και άνθρωποι που αντιστέκονται στη λαίλαπα που έρχεται. Μετά εγώ θα φύγω, έτσι κι αλλιώς, και κάντε το ότι θέλετε. Ρίξτε το στα βράχια, πουλήστε το ή βοηθήστε τη χώρα σας όπως μπορείτε.
Δεν πρόλαβες να το ρίξεις στη θάλασσα το καραβάκι. Μη σε νοιάζει. Είναι σα να το κανες.
Οι άνθρωποι εδώ, σαν κανίβαλοι, ακόμα τσακώνονται περί του αν το είχες κάνει ή δεν το είχες κάνει…
Μετά από τόσο σάλιο που ξόδεψες να τους ξεστραβώσεις για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική εργαλειοποίηση του ιού, αυτοί ακόμα πιστεύουν ότι το θέμα μας είναι η
“δημόσια υγεία”…
Ακόμα βλέπουν φαντάσματα με “αρνητές του ιού” και “αντιεμβολιαστές”.
Όσο ήσουν στο νοσοκομείο δεν είπα λέξη, θείε.
Δεν τους έδωσα ούτε ψιχουλο, τροφή, να γράφουν, να παραποιούν και να κανιβαλίζουν.
Κι ας με “τσιγκλούσαν” τα τρολάκια τους.
Έτσι θα ήθελες και έτσι έπραξα.
Και τώρα δε θα πω κουβέντα.
Θα φύγεις με αξιοπρέπεια.
Τα έκανες όλα. Δεν έχεις παράπονο.
Δέκα ζωές έζησες.
Καλέ Θεέ, δώσε ξεκούραση στην ψυχή του και δύναμη στη γυναίκα του».
