Γράφει ο  Μιχάλης  Ανδρουλιδάκης

Το  ναυάγιο του ρόλου του κράτους σε μια πρωτοφανή μεν, αναμενόμενη, όμως, χιονοκαταιγίδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να κρυφτεί πίσω από την ανικανότητα και την αναλγησία των εταιρειών-παραχωρησιούχων.

Οι κοινοπραξίες της Αττικής Οδού και της Νέας Οδού φέρουν αναμφίβολα  ευθύνη για τον εγκλωβισμό χιλιάδων ανθρώπων και την έκθεση τους σε κίνδυνο. Όμως, την ασφάλεια των πολιτών και την εύρυθμη λειτουργία των δρόμων -σε συνθήκες ακόμα και ακραίων καιρικών φαινομένων- την έχει το κράτος. Οι πολίτες δεν ψηφίζουν ιδιοκτήτες και διοικητικά συμβούλια εταιρειών, ψηφίζουν κυβερνήσεις.

Όσα συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν στην πρωτεύουσα της χώρας αποτελούν ένα στίγμα. Για την κυβέρνηση, την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, τους ιδιώτες.

Η έννοια του επιτελικού κράτους που τόσο διαφημίζει η κυβέρνηση σε κάθε ευκαιρία σημαίνει πως η κεντρική διοίκηση συντονίζει και επιβλέπει τους πάντες προκειμένου οι πολίτες να κινούνται με ασφάλεια. Αυτό δεν συνέβη.

Η περίπτωση της Αττικής Οδού αποτελεί μια ήττα αυτού που ονόμασε η κυβέρνηση Επιτελικό Κράτος, . Η Πολιτική Προστασία ως κέντρο συντονισμού ενεργειών θα έπρεπε να είναι μιά απο τις κορυφαίες αρχές επιτελικότητας

Ολες οι κρατικές αρχές γνώριζαν πόσο ακραίο θα ήταν το καιρικό φαινόμενο που χτύπησε την Αττική και η Πολιτική Προστασία οφειλε να έχει ολα τα επιτελικά σχέδια έτοιμα, για το τι  κάνει καθένας σε κάθε περίπτωση.  Μόλις αρχίσει να πέφτει χιόνι.  Αν το χιόνι είναι πολύ η λίγο, αν υπάρχει διάρκεια στην χιονόπτωση κλπ κλπ  Και να μπορεί να ελέγχει αν εφαρμόζονται οσα  πρεπει να  γίνουν.

Δεν μπορεί να ύπάρχουν 5  ή  6 επιτελικές αρχές για ένα  φαινόμενο..  Η Πολιτική Προστασία, η Περιφέρεια του κου Πατούλη, οι Δήμοι, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο ΔΕΔΔΗΕ κλπ κλπ

Οταν εκατοντάδες εγκλωβισμένοι πολίτες περιέγραφαν τις δραματικές συνθήκες σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, χωρίς να έχουν την παραμικρή επίσημη ενημέρωση, το (επιτελικό) κράτος έπρεπε να παρέμβει άμεσα. Η πρώτη ανακοίνωση της Αττικής Οδού εκδόθηκε με καθυστέρηση έξι ωρών και ήταν προκλητική αφού επέρριψε τις ευθύνες στην “απειρία” κάποιων οδηγών. Προφανώς η εταιρεία λειτουργεί μόνο κάτω από ιδανικές συνθήκες στις οποίες μόνο έμπειροι σε χιονοκαταιγίδες οδηγοί εισέρχονται στον αυτοκινητόδρομο.

Η Πολιτική Προστασία,  δια στόματος του αρμόδιου υπουργού κ. Στυλιανίδη δεν εξήγησε με πιστικότητα, γιατί δεν έκλεισαν οι είσοδοι στην Αττική Οδό και γιατί επί πολλές ώρες δεν υπήρξε κάποια ενημέρωση. Ούτε γιατί άρχισε την επιχείρηση απεγκλωβισμού με την κινητοποίηση του στρατού αργά τη νύχτα.

Οι ευθύνες, ωστόσο, δεν εστιάζονται μόνο στους “ιδιωτικούς” αυτοκινητοδρόμους (τους οποίους έχει χρυσοπληρώσει και συνεχίζει καθημερινά να πληρώνει ο ελληνικός λαός), παρόμοια φαινόμενα συνέβησαν στην Μεσογείων, την Μαραθώνος, την Κηφισίας και αλλού.

Η επόμενη μέρα αποκαλύπτει τον κόλαφο της επιτελικότητας του κράτους, την εκ του πονηρού επίρριψη ευθυνών σε άλλους από την περιφέρεια Αττικής, και την ανικανότητα των ιδιωτών..

Η παρέμβαση του εισαγγελέα ίσως φωτίσει το εύρος των ευθυνών σχετικά με την Αττική Οδό, και με το δεύτερο μεγάλο ασθενή που αποδείχθηκε ξανά, τον ΔΕΔΔΗΕ  Ομως αυτές δεν σταματούν εκεί.

Περιμένουμε ολοι απο τον κο Μητσοτακης να ανακοινώσει το συντομοτερο, πως αναδιοργανώνεται, αυτό που ονόμασε Επιτελικό Κράτος στον τομέα της Πολιτκής Προστασίας, αλλά και σε ολοκληρο το κράτος, που με μικρές εξαρέσεις αξακολουθεί να λειτουργεί σε βάρος των συμφερότων του πολίτη.  Με μια απίστευτη γραφειοκρατεία…

Και κυρίως να δημιουργηθεί ένας εθνικός φορέας παραπόνων και ενημέρωσης, με αρμοδιότητες και εξουσία, για να μπορεί κάπου να απευθύνεται ο πολίτης και νάχει τη βεβαιότητα οτι θα βρεί το δίκιο του.. ή έστω θα πάρει μια υπεύθυνη απάντηση