Τι έφταιξε και έχασε κι αυτήν την ευκαιρία, σκεφτόταν Στέφανος Τσιτσιπάς την ώρα που ο Νόβακ Τζόκοβιτς πανηγύριζε σα μικρό παιδί. Ομως όταν ήρθε η ώρα των απονομών απέδειξε το πόσο σπουδαίος αθλητής είναι.
«Δεν ξέρω πραγματικά τι να πω Νόβακ.. Όλα αυτά που έχεις πετύχει, μιλούν από μόνα τους! Συγχαρητήρια! Όχι μόνο σε σένα, αλλά και επειδή έχεις μια τόσο υποστηρικτική οικογένεια», είπε αρχικά με τα λόγια να βγαίνουν με δυσκολία και συνέχισε…
«Είναι παρόμοιος ο τρόπος που μεγαλώσαμε γύρω από το τένις και είναι ένα απίστευτο ταξίδι για σένα. Θαυμάζω όλα όσα έχεις πετύχει σ’ αυτό το άθλημα, με κάνουν καλύτερο παίκτη όταν βρίσκομαι στο γήπεδο και σε ευχαριστώ γι’ αυτό.
Είχα το προνόμιο να παίξω πολλούς δύσκολους αγώνες υψηλής έντασης, αλλά θα ήθελα να πω για μια ακόμα φορά πως ο Νόβακ βγάζει τον καλύτερο εαυτό μου σ’ αυτά τα ματς. Δουλεύω όλη μου τη ζωή γι’ αυτό».
Στο φινάλε των δηλώσεων του στάθηκε και στους δικούς του ανθρώπους αλλά και τους Έλληνες οπαδούς…
«Δεν είναι εύκολο… Ήταν ένας ακόμα τελικός σε Grand Slam, όμως πάντα θέλω να επιστρέφω πίσω στο γήπεδο και να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά. Θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα μου που είναι σ’ αυτό το ταξίδι μαζί μου και έχουμε χτίσει πολλά μαζί. Είμαι χαρούμενος που έχω ένα γκρουπ ανθρώπων γύρω μου που με στηρίζει, που δημιουργεί φιλοδοξίες μαζί μου. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τους Έλληνες φιλάθλους, γιατί με κάνουν να αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου όποτε βρίσκομαι εδώ».
Τζόκοβιτς: « Eίναι η μεγαλύτερη νίκη της ζωής μου»
Αφού άκουσε τον Στέφανο Τσιτσιπά να τον αποκαλεί ως τον κορυφαίο όλων των εποχών, όταν ήρθε η ώρα για να κάνει τις δικές του δηλώσεις, κρατώντας σφιχτά στην αγκαλιά του το τρόπαιο, ο Νόβακ Τζόκοβιτς αφιέρωσε ύμνους για τον Έλληνα πρωταθλητή, κάνοντας κουβέντα και για τις ομοιότητες που έχουν οι δυο τους λόγω της σχεδόν ανύπαρκτης παράδοσης που είχαν Σερβία και Ελλάδα στο τένις.
«Πρώτα από όλα πρέπει να πω ότι είμαι πολύ συγκινημένος από τα λόγια του Στέφανου. Σ’ ευχαριστώ που είσαι τόσο ευγενικός, το εκτιμώ πολύ. Πιστεύω ότι και οι δύο θα συμφωνούσαμε ότι στο court θέλουμε να κερδίσουμε ανεξαρτήτως αντιπάλου, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες του άλλου. Σε συγχαίρω για αυτό το τουρνουά, ήταν δύσκολη η αποστολή σου. Σίγουρα δεν είναι ο τελευταίος σου τελικός Grand Slam, έχεις πολύ χρόνο μπροστά σου», είπε αρχικά ο Νόλε και συνέχισε στέλνοντας πολλαπλά μηνύματα:
«Θέλω να συγχαρώ την ομάδα και την οικογένειά σου, ξέρω πόσο χρόνο ξοδεύετε για να γίνεις καλύτερος παίκτης και καλύτερος άνθρωπος, εντός και εκτός γηπέδου. Είσαι από τους πιο ενδιαφέροντες τύπους που ξέρω. Το είπα ξανά και το πιστεύω. Θα ήθελα απλά να σχολιάσω για την Ελλάδα και τη Σερβία, είμαστε δύο μικρές χώρες που δεν έχουν παράδοση στο τένις. Δεν είχαμε πολλούς παίκτες να εμπνευστούμε. Νομίζω ότι το μήνυμα για κάθε νέο παίκτη που παρακολουθεί αυτές τις εικόνες, να συνεχίσει να ονειρεύεται για να βρεθεί εδώ, τα πάντα είναι πιθανά, μην αφήσετε κανέναν να σας πάρει το όνειρο. Δεν έχει σημασία από πού προέρχεστε. Όσες περισσότερες δυσκολίες και προκλήσεις έχεις στην παιδική σου ζωή, , τόσο πιο σπουδαίος θα γίνεις. Εγώ και ο Στέφανος είμαστε η απόδειξη. Μην αφήσετε κανέναν να πάρει το όνειρο από εσάς, υποστηρίξτε τα όνειρά σας, βρείτε ανθρώπους που θα πιστέψουν στο όνειρό σας και θα τα καταφέρετε».
Κι όταν τελείωσαν τα κοπλιμέντα για τον Στέφανο ήρθε η ώρα για τη δική του εξομολόγηση που ήταν εξίσου εντυπωσιακή:
«Τι ταξίδι ήταν αυτό για την οικογένεια μου, την ομάδα μου αλλά και για μένα… Δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο στη ζωή. Ξέρω ότι με ανέχεστε και πρέπει να αντιμετωπίσετε την πιο δύσκολη πλευρά του χαρακτήρα μου εντός και εκτός γηπέδου. Μου δείχνετε υπομονή και αγάπη. Δεν ξέρω αν ποτέ με συγχωρήσετε για όσα σας έχω κάνει αυτά τα χρόνια. Αυτό το τρόπαιο είναι δικό σας, όσο και δικό μου. Σας ευχαριστώ για την αγάπη και την υποστήριξη».
Θέλω να ευχαριστήσω όσους με έκαναν να αισθάνομαι καλοδεχούμενος στην Μελβούρνη. Υπάρχει λόγος που παίζω το καλύτερό μου τένις εδώ, μπροστά στον θρυλικό Rod Laver, σας ευχαριστώ που δίνετε το παρών και σήμερα. Προσπαθώ να τσιμπήσω τον εαυτό μου καινα ζήσω αυτές τις στιγμές. Ξέρω ότι μιλάω πολύ, προσπαθήστε να με αντέξετε λίγο ακόμα. Μόνο η οικογένειά μου ξέρει τι έχουμε περάσει αυτές τις εβδομάδες. Είναι η μεγαλύτερη νίκη της ζωής μου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη διοργάνωση, το τουρνουά, τους εθελοντές, όσοι είναι μέρος της υπέροχης διοργάνωσης, καθημερινά βρίσκονται εδώ και φροντίζουν το τουρνουά. Σας ευχαριστούμε που μας κάνετε να νιώθουμε άνετα. Υπήρχε προσέλευση ρεκόρ, υπήρχαν πολλοί στην πλατεία, στο σπίτι τους. Σας ευχαριστώ που το κάνατε σε ένα από τα σπουδαιότερα events, ελπίζω να σας δω του χρόνου».
