Εμμέσως πλην σαφώς  ο  Σάκης Καλιγάς παραδέχθηκε πως η χαριστική βολή για την επιχείρηση του ήταν ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας και το κλείσιμο της Ρωσικής αγοράς. Ο ίδιος εκτίμησε ότι επηρέασε την οινοποιία, η οποία έχει έδρα τον Άγιο Παύλο και παραγωγικές εγκαταστάσεις/αμπελώνες σε Μαρώνεια (Ροδόπη), Χαλκιδική, Ραψάνη και Νάουσα.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, οι υποχρεώσεις της εταιρείας είναι τεραστίων διαστάσεων και περιλαμβάνουν οφειλές προς πέντε τράπεζες, την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους. Παράλληλα, ο τζίρος της εταιρείας έχει σημειώσει πτωτική τάση τα τελευταία χρόνια, σε αντίθεση με την αύξηση των υποχρεώσεων. Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο δεδομένου ότι, όπως θυμάται ο κ. Καλιγάς, στην κορύφωση της πανδημίας «δεν προλαβαίναμε να στέλνουμε κρασιά στα σούπερ μάρκετ».

Αίτηση πτώχευσης κατατέθηκε, η οποία αναμένεται να συζητηθεί στις 11 Οκτωβρίου, στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, ζητώντας να οριστεί και η ημέρα παύσης των πληρωμών της. Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της εταιρείας, Σάκης Καλιγάς, που επιβεβαίωσε την κατάθεση της αίτησης και την ημερομηνία εκδίκασής της. Η εταιρεία έχει διακόψει την παραγωγή της από τον Αύγουστο του 2023, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία της δεν έγινε ο τρύγος, οπότε δεν μπορεί να εμφιαλώσει και να διαθέσει στην αγορά προϊόντα της νέας σοδειάς.

Η είδηση της κατάθεσης αίτησης πτώχευσης μπορεί να τάραξε τα νερά, αλλά δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Η εταιρεία αντιμετώπιζε επίμονα προβλήματα, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες για επιβίωση και για εξεύρεση επενδυτή.

Σε ερώτημα αν το ενδιαφέρον της Sterner Stenhus- «Ελληνικά Οινοποιεία» για την «Τσάνταλης» (σ.σ. πρόκειται για την εταιρεία που εξαγόρασε και την «Μπουτάρης Οινοποιεία») έχει οριστικά και αμετάκλητα ατονήσει, ο κ. Καλιγάς ξεκαθάρισε πως δεν γνωρίζει: «Φημολογίες μόνο ακούμε, το μόνο που ενδιαφέρει εμάς είναι να έρθει, επιτέλους, κάποιος επενδυτής στην εταιρεία και εμείς να μπούμε ξανά μέσα να δουλέψουμε». Αυτή τη στιγμή, διευκρινίζει, πάνω από 70 μέλη του σωματείου βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, ενώ αντίστοιχες κινήσεις έχουν κάνει μεμονωμένα και εργαζόμενοι που δεν είναι μέλη.

Το ιστορικό της οινοποιείας

Η οικογένεια Τσάνταλη καλλιεργεί αμπέλια, οινοποιεί σταφύλια και αποστάζει τσίπουρα και ούζο από το 1890, ενώ βρίσκεται σήμερα στην τέταρτη γενιά της.

Ήταν το 1969 όταν ο Ευάγγελος Τσάνταλης, κατά τη διάρκεια μιας ημέρας κυνηγιού στο Άγιο Όρος, αναγκάστηκε να βρει καταφύγιο στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα λόγω μιας ξαφνικής καταιγίδας. Όταν η βροχή καταλάγιασε, ο Ευάγγελος Τσάνταλης δέχτηκε την πρόσκληση των μοναχών να τον ξεναγήσουν στη Μονή και στους γύρω χώρους. Καθώς περπατούσαν έξω, η θέα των παλιών, σχεδόν εγκαταλελειμμένων αμπελιών σε μια εξαιρετική τοποθεσία που λεγόταν Μετόχι Χρωμίτσας, κέρδισε αμέσως το ενδιαφέρον του. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε στο μυαλό του Ευάγγελου Τσάνταλη η ιδέα της αναβίωσης των αμπελώνων. Μια ιδέα που έγινε έργο ζωής.

Έναν χρόνο αργότερα, ο Ευάγγελος Τσάνταλης υπέγραψε συμφωνία με τους μοναχούς του Αγίου Παντελεήμονα για την αξιοποίηση των αμπελώνων στο Μετόχι Χρωμίτσας, ενώ δεσμεύτηκε για την πλήρη αναβίωσή τους, αλλά και για την ανακατασκευή του οινοποιείου.Ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι επρόκειτο για ένα έργο εξαιρετικά ακριβό σε όλα τα στάδιά του.

Παρά ταύτα, η πίστη του Ευάγγελου Τσάνταλη στη μοναδικότητα του terroir κυριάρχησε.Όταν ο επικεφαλής γεωπόνος τόνισε το υψηλό κόστος της επένδυσης, ο Ευάγγελος Τσάνταλης απάντησε: «Δεν ρωτάω πόσο κάνει. Ρωτάω αν αυτός ο αμπελώνας μπορεί να δώσει σταφύλια υψηλής ποιότητας».

Ο κ. Καλιγάς εργάζεται στην ιστορική οινοποιία σχεδόν 40 χρόνια, από το 1985, αλλά και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους εργαζομένους της εταιρείας είναι δεμένοι με την ιστορία και την πορεία της, αφού κολλάνε ένσημα στην «Τσάνταλης» για τουλάχιστον δυόμισι δεκαετίες στην πλειονότητά τους, λέει.