Το έγκλημα στο Blue Horizon, με τη δολοφονία του 36χρονου στο λιμάνι του Πειραιά, αποδεικνύει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η προϊσταμένη αρχή του Λιμανιού, δηλαδή το υπουργείο Ναυτιλίας
Οι ευθύνες του υπουργού Ναυτιλίας Μυλτιάδη Βαρβιτσιώτη, που έχει υπάρξει και στο παραλθόν στην ίδια καρέκλα – μια ζωή υπουργός – είναι τεράστιες, όπως άλλωστε και των λιμενικών και του πλοιάρχου και της ίδιας της πλοιοκτήτριας εταιρείας Attica Group.
Αυτό που είναι σαφές είναι ότι το υπουργείο που διοικεί ο κ. Βαρβiτσιώτης βρίσκεται σε διάλυση οπως και το μεγλαύτρο μέρος του δημοσίου, Δεν υπάρχουν στόχοι, χρονοδιάγραμμα, έλεγχος. Ο πολίτης χάνεται για οποιοδήποτε θέμα θέλει να τακτοποιήσει
Το υπουργείο Ναυτιλίας έχει ως σχεδόν μοναδική αρμοδιότητα τη λειτουργία του λιμενικού σώματος, αλλά στην πράξη αποδείχτηκε ότι οι υπεύθυνοι για τους ελέγχους λιμενικοί, δεν ήταν καν στη θέση τους.
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό και αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη του αχαρακτήριστου υπουργού είναι ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό, αφού τα ίδια συμβαίνουν με τους λιμενικούς σε όλα τα λιμάνια της χώρας.
Οι λιμενικοί δεν ασκούν τα βασική τους υποχρέωση, τον έλεγχο προς εταιρείες και πλοία. Αντίθετα λειτουργούν ως προσωπικό των ναυτιλιακών εταιρειών.
Ετσι θα πρέπει να εξηγηθεί το γεγονός ότι ο αχαρακτήριστος υπουργός σε δήλωσή του δεν είδε καν το θύμα και προσπάθησε να στηρίξει τη ναυτιλιακή εταιρεία και το ακατάλληλο προσωπικό που όπως αποδείχτηκε διοικεί το Blue Horizon.
Η κατάσταση στο υπουργείο Ναυτιλίας επιβεβαιώνει το “ναυάγιο” στο οποίο βρίσκεται τις τελευταίες δεκαετίες το ελληνικό δημόσιο, όπου δεν υπάρχουν ευθύνες και δεν γίνεται ο παραμικρός έλεγχος.
Μείζον θέμα για τον πρωθυπουργό
Οι δηλώσεις Βαρβτσιώτη, που έφτασε στο σημείο να εξισώσει το θύμα με τους θύτες, δημιουργού μείζον θέμα και για τον ίδιο τον πρωθυπουργός.
Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας ναι μεν ζήτησε συγγνώμη, αλλά όπως γίνεται αντιληπτό δημιουργείται μείζον πολιτικό θέμα για τον ίδιο τον πρωθυπουργό που τον κρατάει ακόμη στη θέση του
Οι μεγάλες ευθύνες για το έγκλημα
Η οργή ξεχειλίζει όσο περνούν οι ώρες για τα πρωτοφανή γεγονότα που διαδραματίστηκαν και αναδεικνύουν για άλλη μια φορά την αδιαφορία και το έλλειμμα οργάνωσης στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, αυτό του Πειραιά.
Το γεγονός ότι το πλοίο δεν έκανε κράττει τις μηχανές για να αρχίσει επιχείριση διάσωσης θεωρείται πρωτόγνωρο για τα ναυτικά χρονικά.
Κι αυτό γιατί παραβιάζεται κάθε έννοια ναυτικού δικαίου αφού σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς και το εθιμικό δίκαιο η ασφάλεια του ανθρώπου στη θάλασσα είναι πρώτιστης σημασίας.
Η άσκηση ποινικών διώξεων από τον εισαγγελέα Πειραιά, είναι η μεγάλη ευκαιρία για να ξεκαθαρίσει οριστικά η κατάσταση για να αποδοθεί δικαιοσύνη σε ένα μεγάλο έγκλημα που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους.
Το ερώτημα λοιπόν είναι εάν εκπρόσωπός του Λιμενικού ήταν στο σημείο ως όφειλε για να αποτρέψει την τραγωδία και τι έκανε όταν το πλοίο απέπλευσε αφήνοντας αβοήθητο τον 36χρονο.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα έχει σχέση με τη διαχείριση που έκανε η πλοιοκτήτρια εταιρεία, Attica Group που έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι «την ώρα που έδωσε την εντολή απόπλου δεν υπήρχε συμβάν στον καταπέλτη.
Όταν μετά από ώρες και μετά την κατακραυγή οι υπεύθυνοι αντιλήφθηκαν ότι κάτι πρέπει να πουν, προσπάθησαν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Τι ρόλο έπαιξε άραγε ο καπετάνιος και γιατί πήρε μια τόσο λανθασμένη απόφαση που έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την εκπαίδευση που έχει λάβει και την πάγια ναυτική πρακτική».
Γιατί άραγε είχε δώσει τόσες υπερεξουσίες σε νταήδες του πληρώματος που έφτασαν στο σημείο να πετάξουν έναν άνθρωπο στη θάλασσα; Μήπως άραγε δεν ήξερε με τι ανθρώπους έχει να κάνει στο καράβι του;
Πέραν του καπετάνιου όλα τα εμπλεκόμενα μέλη του πληρώματος είχαν οπτική επαφή με συμβάν. Όσο για την απαγόρευση εισόδου του θύματος στο πλοίο έγινε με απόφαση του Υπάρχου, και όπως υποστηρίζει η εταιρεία «έγινε για λόγους ασφαλείας, καθώς το πλοίο ήταν σε διαδικασία απόπλου και η επιβίβαση είχε ολοκληρωθεί».
Στην ίδια ανακοίνωση αποδέχεται, όμως, ότι «η βίαιη απώθηση του δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση και για κανέναν λόγο».
Σύμφωνα με τους γνώστες, από τη στιγμή που ανέβηκε ο επιβάτης στον καταπέλτη και ενώ το πλοίο ήταν ήδη σε κίνηση έπρεπε να τον αφήσουν να περάσει και όχι να τον απωθήσουν προς σημείο που κινείτο, δηλαδή στον καταπέλτη που είχε αρχίσει να ανεβαίνει.
Οι αρχές ερευνούν το γιατί τα δύο μέλη του πληρώματος έδειξαν αυτή την εμμονή να κατεβάσουν τον επιβάτη.
Το λάθος έγινε από την αρχή. Ο πλοίαρχος δεν έπρεπε να ξεκινήσει το πλοίο αν προηγουμένως δεν είχε ασφαλίσει ο καταπέλτης.
Τα λάθη και οι ευθύνες των υπεύθυνων λιμενικών
Γιατί άραγε δεν ήταν στη θέση τους οι υπεύθυνοι λιμενικοί όπως προβλέπεται από το άρθρο 14 της υπουργικής απόφασης;
Σε αυτήν ορίζεται ότι στα καθήκοντα της λιμενικής αστυνομίας είναι «η λήψη των ενδεικνυόμενων μέτρων κατά τους κατάπλους και απόπλους των επιβατηγών πλοίων…ώστε να διασφαλίζεται η ομαλή και ασφαλής διακίνηση των επιβατών και οχημάτων στους χερσαίους χώρους λιμένα και η επιβίβαση/αποβίβαση».
