Στην τελική ευθεία εισέρχεται η διαδικασία επιλογής του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση επιζητά διακομματική στήριξη και εσωτερική ενότητα, με το χρονοδιάγραμμα να προβλέπει ολοκλήρωση των διαδικασιών μέχρι τέλος Φεβρουαρίου.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Πρωθυπουργός θα συναντηθεί με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου την άλλη Τετάρτη, 15 Ιανουαρίου. Σε περίπτωση μη ανανέωσης της θητείας της, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πιο πιθανό να αναζητήσει κάποιο πρόσωπο από την ευρύτερη κεντροαριστερά.
Πηγές αναφέρουν ότι πολύ πιθανές θεωρούνται οι υποψηφιότητες Βενιζέλου–Στουρνάρα, ενώ λιγότερο δημοφιλείς είναι οι περιπτώσεις Παπαδήμου-Τασούλα-Μενδώνη.
Η πορεία προς την τελική επιλογή
Το Μέγαρο Μαξίμου έχει θέσει σε κίνηση τις διαδικασίες με την πρώτη μετεορτική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε σήμερα. Η κοινοβουλευτική διαδρομή προδιαγράφεται σύνθετη. Στις αρχικές ψηφοφορίες απαιτείται πλειοψηφία 200 βουλευτών. Η τρίτη κάλπη χρειάζεται 180 θετικές ψήφους. Και σε περίπτωση που μετά από 3 ψηφοφορίες δεν εκλεγεί ο Πρόεδρος, στην τέταρτη απαιτούνται 151 ψήφοι. Στη πιθανή περίπτωση πέμπτου γύρου η εκλογή γίνεται κατά πλειοψηφία.
Το προηγούμενο ρεκόρ των 261 ψήφων της σημερινής Προέδρου φαντάζει δύσκολο να επαναληφθεί. Και αυτό γιατί έξι μήνες μετά τις ευρωεκλογές, το πολιτικό τοπίο έχει μεταβληθεί σημαντικά. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ κρατούν επιφυλακτική στάση και περιμένουν τις πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού. Την ίδια ώρα, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται και η συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας. Εκεί οι φωνές είναι μοιρασμένες, καθώς πολλοί εκτιμούν ότι θα πρέπει να προέρχεται ο νέος Πρόεδρος από την παράταξή τους.
Τα φαβορί
Με αυτά τα δεδομένα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακούει, σκέφτεται και ζυγίζει και μάλλον κλίνει προς μια υποψηφιότητα από αυτό που αποκαλούμε ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς. Στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκεται ο Ευάγγελος Βενιζέλος, καθώς η υποψηφιότητά του συγκεντρώνει σημαντικά στοιχεία. Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν θετική απήχηση στην κοινή γνώμη, ενώ η προέλευσή του από τον χώρο της Κεντροαριστεράς θεωρείται στρατηγικό πλεονέκτημα.
Ισχυρή παρουσία στο προσκήνιο έχει όμως και ο Γιάννης Στουρνάρας. Ο διοικητής της ΤτΕ συνδυάζει οικονομική εμπειρογνωμοσύνη και πολιτική θητεία. Οι διεθνείς του διασυνδέσεις και η αποδοχή του από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους ενισχύουν τη θέση του.
Στη συζήτηση παραμένει ο Λουκάς Παπαδήμος. Η συμβολή του στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης αναγνωρίζεται ευρέως. Αντίθετα, η περίπτωση της Λίνας Μενδώνη δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη δυναμική, ενώ φαίνεται ότι απομακρύνεται ως πρώτη επιλογή και το σενάριο Τασούλα, εκτός αν δεν συγκεντρωθούν ούτε οι 180 ψήφοι.
Η παράδοση στο στοιχείο του αιφνιδιασμού
Ωστόσο, οι γνωρίζοντες επισημαίνουν την τάση του πρωθυπουργού για απρόσμενες επιλογές. Υπενθυμίζουν πως η υποψηφιότητα Σακελλαροπούλου το 2019 αποτέλεσε πλήρη αιφνιδιασμό. Παρόμοιο ιστορικό άλλωστε υπάρχει στον ίδιο τον θεσμό. Το μαρτυρούν σχεδόν όλες οι θητείες.
Το 2005 ουδείς περίμενε ότι ο Κώστας Καραμανλής θα ζητούσε από τον Κάρολο Παπούλια να γίνει Πρόεδρος, την ώρα που όλοι προεξοφλούσαν ότι θα είναι ο Νίκος Κωνσταντόπουλος. Ομοίως και το 2015, μετά τις εκλογές που είχε προκαλέσει ο Αλέξης Τσίπρας για την προεδρική εκλογή, οι πληροφορίες επέμεναν ότι είχε υπάρξει συμφωνία με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, για να ανακοινώσει τελικά ο τότε αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, μια μέρα πριν ξεκινήσουν οι ψηφοφορίες, τον Προκόπη Παυλόπουλο.
