Το Nolita είναι ένα θερμό, φιλόξενο ιταλικό εστιατόριο με καλοζυγισμένες δόσεις ζεστής, προσιτής πολυτέλειας που χαίρεσαι να πηγαίνεις.

Η ανοιχτή κουζίνα για τις πίτσες στην μια μεριά και η μεγάλη μπάρα στην άλλη δίνουν το στίγμα του και η νέα, ξεχωριστή από το ξενοδοχείο, είσοδος του χαρίζει την πολυπόθητη ανεξαρτησία.

Ο ικανός και ταλαντούχος σεφ Γιάννης Λιόκας

Στην κουζίνα ο πολύ ικανός και ταλαντούχος σεφ Γιάννης Λιόκας (ο Elio Sironi που γνωρίσαμε στο Bulgari Hotel του Μιλάνου και είναι τώρα στο Ceresio 7 των Dsquarred2 δεν συμμετέχει στην επιμέλεια πλέον).

Το μενού του Nolita βασίζεται στην κλασική ιταλική κουζίνα με ορισμένα δημιουργικά και μοντέρνα twists, ενώ έχει και κάποιες διεθνείς πινελιές που φαίνεται ότι είναι δύσκολο να απουσιάζουν πλέον από τα σύγχρονα αθηναϊκά εστιατόρια όπως για παράδειγμα η σαλάτα Ceasar’s (γεμάτη γεύση και ουσία αν και έχει πολύ «γκουρμέ» και μοντέρνο στήσιμο) ή το –πολύ καλό- ταρτάρ του τόνου.

Tο δυνατό σημείο της κουζίνας του Nolita

Όμως το δυνατό σημείο της κουζίνας βρίσκεται στο αυθεντικά ιταλικό κομμάτι. Οι πίτσες είναι από τις καλύτερες της πόλης, με αυθεντικό ιταλικό DNA: εξαιρετική ζύμη και καλά υλικά στην σωστή ποσότητα ώστε να μην αλλοιώνουν την τραγανή αίσθηση της ζύμης^ πολύ καλή και η κλασική μαργαρίτα με μελιτζάνα.

Στα ζυμαρικά ξεχωρίζουν δύο προτάσεις. Η πειραγμένη εκδοχή της κλασικής, μινιμαλιστικής cacio e pepe εδώ συμπληρώνεται με λάιμ και αυγοτάραχο με αποτέλεσμα ένα πιάτο βαθιάς νοστιμιάς. Αλλά και τα fusili με καβούρι στηρίζονται σε μια λευκή σος amatriciana που προσφέρει στο πιάτο δύναμη και πολυεπίπεδη γεύση.

Περνώντας στα κύρια, η ταλιάτα είναι καλή αλλά δεν εντυπωσιάζει, ενώ εδώ το δυνατό πιάτο είναι η απολαυστικά βουτυράτη και τραγανά τηγανισμένη κοτολέτα Milanese.

Βέβαια η ιδέα της σάλτσας τόνου μάλλον αφαιρεί πόντους από το πιάτο παρά προσθέτει. Αντιλαμβάνομαι την λογική που συνδυάζει το κλασικό vitello tonnato με την κοτολέτα, όμως η πυκνή σος τόνου που ταιριάζει τόσο ωραία με το βελούδινο μοσχαράκι «κλωτσάει» όταν μιλάμε για κοτολέτα και το μόνο που πετυχαίνει είναι να μασκάρει την βουτυρένια αίσθηση που είναι το ατού του πιάτου.

Τα επιδόρπια του Nolita

Απολαυστικά ήταν και τα επιδόρπια τα οποία ανέλαβε ο Διονύσης Αλέρτας οπότε ενδεχομένως προβλέπεται περαιτέρω αναβάθμιση.

Το Nolita είναι ένα πραγματικά ευχάριστο εστιατόριο από κάθε άποψη και έρχεται να βοηθήσει, μαζί με δυο-τρία ακόμη, στην αντιμετώπιση της ένδειας της πόλης σε ιταλικά εστιατόρια της προκοπής.