Μια μικρογραφία της Σαχάρας συναντάει ο επισκέπτης στην χώρα μας και ποίο συγκεκριμένα στο νησί της Λήμνου. Είναι οι περίφημες αμμοθίνες όπως έχουν συνηθίσει να τους λένε οι ντόπιοι.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό γεωλογικό φαινόμενο χρυσαφένιων αμμόλοφων, που απλώνεται σε μια έκταση 70 στρεμμάτων στη βόρεια πλευρά του νησιού, τρία χιλιόμετρα πάνω από το χωριό Κατάλακκος και κοντά στην παραλία Γομάτι. Το τοπίο είναι εξαιρετικά σπάνιο και αλλόκοσμο.
Οι αμμόλοφοι που αλλάζουν συνεχώς σχηματισμό και αποτελούνται από χρυσή λεπτή άμμο και χαμηλή βλάστηση είναι οικοσυστήματα που δημιουργούνται από την παράλληλη δράση του αέρα και της θάλασσας. Προκύπτουν από τη διάβρωση και την απόθεση της άμμου, συνήθως σε παράκτιες περιοχές.
Δημιούργημα του ανέμου
Ωστόσο η συγκεκριμένη αμμώδης έκταση της Λήμνου δεν είναι παράκτια. Δεν βρίσκεται σε κάποια παραλία ή σε κάποια αμμώδη ακτή του νησιού, απέχει 2 χλμ. από το νερό. Είναι μια «μικρογραφία» ερήμου, όπως αυτές που συναντάμε σε Αφρική και αραβική χερσόνησο.
Σύμφωνα με τους γεωλόγους, οι Αμμοθίνες Λήμνου είναι ενδοχωρικές θίνες και «υπαίτιος» για την δημιουργία τους είναι ο άνεμος που μετακίνησε την άμμο.
Όπως και στη Σαχάρα, έτσι και στη Λήμνο, οι ισχυροί βόρειοι άνεμοι ανασχηματίζουν συνεχώς τη μορφή αυτών των χρυσαφένιων βουνών από άμμο, συνθέτοντας ένα ασυνήθιστο οπτικό θέαμα κόντρα στην καταγάλανη θάλασσα. Το φαινόμενο θεωρείται εξαιρετικά σπάνιο σε νησιωτικές περιοχές. Και σε τόσο μεγάλη έκταση όσο αυτή της Λήμνου είναι μοναδικό για το μεσογειακό κλίμα της νότιας Ευρώπης.
Η χλωρίδα των αμμοθινών
Η ελάχιστη χλωρίδα που ευδοκιμεί στις Αμμοθίνες είναι κυρίως τα όμορφα λευκά κρινάκια της Λήμνου, που ανθίζουν σε αμμώδεις παραθαλάσσιες περιοχές. Υπάρχουν ακόμα μικρά δέντρα, όπως λυγαριές, αγριοαχλαδιές, αγριελιές και πικροδάφνες, καθώς αστυφίδες και θυμάρι.
Οι Θίνες Λήμνου, που ονομάζονται και Παχιές Αμμουδιές, είναι μία ακόμα απόδειξη ότι η έννοια «κοινότοπο» για ελληνικό τοπίο είναι απαγορευμένη.
