«Προστασία του ελληνικού βαμβακιού και των Ελλήνων βαμβακοπαραγωγών και διασφάλιση διαφάνειας και ισότητας στην αξιολόγηση των περιβαλλοντικών ισχυρισμών», ζητά ο Μανώλης Κεφαλογιάννης με ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Την ώρα που το ελληνικό βαμβάκι αποτελεί ραχοκοκαλιά της αγροτικής μας οικονομίας, τονίζει ο κ. Κεφαλογιάννης, η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί νέους κανονισμούς που απειλούν ευθέως τη βιωσιμότητα της καλλιέργειας και το εισόδημα χιλιάδων Ελλήνων παραγωγών.
Ο Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης, με επίκαιρη κοινοβουλευτική ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καταγγέλλει την επικίνδυνη μεθοδολογία που προτείνεται για τους περιβαλλοντικούς ισχυρισμούς προϊόντων, μέσω του εργαλείου PEF (Product Environmental Footprint), το οποίο –αν εφαρμοστεί ως έχει– θα αποκλείσει το ελληνικό βαμβάκι από την αγορά των “πράσινων” προϊόντων, παραδίδοντας την σε πολυεθνικά συμφέροντα της ταχείας μόδας (fast fashion) και των συνθετικών υφασμάτων.
Η σημασία του βαμβακιού για τον Ελληνα αγρότη
-Απασχολεί πάνω από 47.000 αγρότες
-Στηρίζει 100.000 θέσεις εργασίας στην αλυσίδα παραγωγής και μεταποίησης
-Καλύπτει το 80% της παραγωγής της ΕΕ
-Φέρνει στη χώρα 700 εκατ. ευρώ ετησίως από εξαγωγές
Κι όμως, κινδυνεύει να στοχοποιηθεί άδικα από υπολογισμούς και δείκτες που ευνοούν συνθετικά, ρυπογόνα υλικά, σε πλήρη αντίθεση με τους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας.
Ο Μανώλης Κεφαλογιάννης καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
Να αναθεωρήσει τη μεθοδολογία του PEF ώστε να βασίζεται σε πραγματικά περιβαλλοντικά δεδομένα.
Να προστατεύσει έμπρακτα τους παραγωγούς φυσικών πρώτων υλών.
Να διασφαλίσει ότι κανένας αγρότης δεν θα πεταχτεί εκτός αγοράς λόγω των παιχνιδιών των πολυεθνικών.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να μιλά για βιωσιμότητα, ενώ πολεμά τους πραγματικά βιώσιμους παραγωγούς. Εμείς θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε μπροστά, ασπίδα για τους ανθρώπους που παράγουν, δουλεύουν και κρατούν ζωντανή την ύπαιθρο. Το ελληνικό βαμβάκι δεν είναι μόνο προϊόν – είναι ταυτότητα, ιστορία και μέλλον για τη χώρα μας.
