Ο Βρετανός συγγραφέας και τακτικός αρθρογράφος των Times A.N. Wilson παρεμβαίνει στη συζήτηση για τα μάρμαρα του Παρθενώνα με ένα άρθρο που προκαλεί συζητήσεις. Με τίτλο “We lost our marbles over Ancient Greece” – ένα λογοπαίγνιο που παίζει με τη διπλή σημασία της λέξης “marbles” (τρέλα/μάρμαρα) – ο Wilson παρουσιάζει μια ιδιαίτερη θέση: υποστηρίζει πως να παραμείνουν στο Βρετανικό Μουσείο, όχι τόσο λόγω νομικών επιχειρημάτων, αλλά κυρίως επειδή θεωρεί πως η σύγχρονη εποχή έχει χάσει την επαφή με το πραγματικό νόημα αυτών των αριστουργημάτων.

Το άρθρο του ξεπερνά την απλή συζήτηση περί ιδιοκτησίας και θέτει ευρύτερους προβληματισμούς για τη σχέση μας με την πολιτιστική κληρονομιά με καυστική ειρωνεία.

Αμφισβήτηση των θεσμών

Ο Wilson ασκεί κριτική στον πρόεδρο του Βρετανικού Μουσείου Τζορτζ Όσμπορν, χαρακτηρίζοντάς τον αποτυχημένο επιχειρηματία. Παράλληλα, στο κείμενό του διαφαίνεται μια υποτιμητική στάση προς την ελληνική πλευρά, καθώς αποφεύγει να κατονομάσει τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Υποστηρίζει επίσης ότι περισσότεροι άνθρωποι θα δουν τα μάρμαρα στο Λονδίνο παρά στην Αθήνα, ισχυρισμός που θα χρειαζόταν τεκμηρίωση με συγκριτικά στοιχεία επισκεψιμότητας.

Η απόσταση από την αρχαία κληρονομιά

Στον πυρήνα του επιχειρήματός του, ο Wilson επικεντρώνεται στη σύγχρονη στάση απέναντι στην πολιτιστική κληρονομιά. Σύμφωνα με το άρθρο του, οι σημερινοί επισκέπτες των μουσείων, που συχνά περιορίζονται στο να βγάζουν φωτογραφίες με τα εκθέματα, αδυνατούν να συλλάβουν τη βαθύτερη σημασία των μαρμάρων του Παρθενώνα. Αποδίδει αυτό το φαινόμενο στην επιρροή του καταναλωτισμού και της σύγχρονης κουλτούρας, μια θέση που ωστόσο θα μπορούσε να θεωρηθεί υπεραπλουστευτική και ελιτίστικη.