Όλα του τα “όπλα” ετοιμάζεται να επιστρατεύσει ο Ταγίπ Ερντογάν για κερδίσει και το δεύτερο γύρο των εκλογών και να μείνει στο τιμόνι της Τουρκίας.

Η μεγάλη του νίκη κόντρα στον Κιλιτσντάρογλου, του δίνει μεγάλο αβαντάζ και θεωρείται το ακλόνητο φαβορί για ακόμη έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο. Το γεγονός ότι υπολείπεται μόλις μισή μονάδα από το 50%+1, καθιστά σαφές ότι παρά τα μεγάλα προβλήματα στην οικονομία και το “στραπάτσο” με τους σεισμούς είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.

Η νίκη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στην Εθνοσυνέλευση είναι βέβαιο ότι θα ενισχύσει την υποψηφιότητα του κ. Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές. Κι αυτό γιατί  ένα μέρος του εκλογικού σώματος αναμένεται να ψηφίσει στις 28 Μαΐου με γνώμονα να αποφευχθεί η «συγκατοίκηση», δηλαδή μια βουλή που θα ελέγχεται από το ΑΚΡ με έναν πρόεδρο από το κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP).

Τα άλλα “όπλα του Ερντογάν

Αυτό βέβαια δεν είναι το μόνο “όπλο” που έχει στη διάθεσή του ο κ. Ερντογάν ο οποίος απέδειξε ότι είναι πολύ σκληρός για να “πεθάνει” πολιτικά. Ο Τούρκος Πρόεδρος καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, κατέφυγε  σε λαϊκιστικές παροχές για να αντισταθμίσει την απώλεια εισοδήματος των Τούρκων.

Στο πλαίσιο αυτό, δυνατό του “όπλο” θεωρείται η ανέγερση κατοικιών στις περιοχές που επλήγησαν από τους τους σεισμούς. Επίσης έχει εγκαινιάσει πολλά έργα, με τελευταίο το πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Ακούγιου, που προσφέρουν πολλές θέσεις εργασία. Το γεγονός ότι φρόντισε να έρθει σε συμβιβασμό με χώρες του Κόλπου, του δίνει “πόντους” καθώς έδειξε ότι έχει τον τρόπο να ενισχύσει την τουρκική οικονομία ακόμη και στα πιο δύσκολα. Το μεγάλο του “στοίχημα”, είναι να ανακόψει την κατρακύλα της λίρας και να πείσει ότι έχει τον έλεγχο της οικονομίας. Ο κ. Ερντογάν θα επιχειρήσει να διεμβολίσει τους ψηφοφόρους του τρίτου υποψηφίου για την προεδρία, του υπερδεξιού εθνικιστή Σινάν Ογκάν, ο οποίος έλαβε πάνω από 5%. Το γεγονός ότι οι ψηφοφόροι του Ογκάν βρίσκονται ιδεολογικά πιο κοντά στον Ερντογάν, καθιστά σαφές ότι ο κ. Ερντογάν προετοιμάζεται για ακόμη έναν θρίαμβο.

Ο Αλεβίτης Κιλιτσντάρογλου

Η αλήθεια είναι ότι η μεγάλη πλειονότητα των Τούρκων δεν ψηφίζει με κριτήρια την οικονομία, αλλά με θεολογικά. Στο πλαίσιο αυτό πολλοί είναι που τον προτιμούν σε σχέση με τους κοσμικούς, κεμαλικούς αντιπάλους του. Στο πλαίσιο αυτό μπορεί να ερμηνευτεί και η γοητεία που ασκεί ο Ερντογάν, παρά το γεγονός ότι συγκαταλέγεται στους αυταρχικούς ηγέτες παγκοσμίως.

Το γεγονός επίσης ότι ο Κιλιτσντάρογλο είναι αλεβίτης, σε μια χώρα όπου πλειοψηφούν οι σουνίτες, και ότι έχει άχρωμη προσωπικότητα «δεν πείθει» τους ψηφοφόρους και  εξηγεί και την επικράτηση του Ερντογάν.

Ο θρίαμβος στις σεισμόπληκτες περιοχές

Ο θρίαμβος του Ερντογάν φαίνεται από τα πολύ υψηλά ποσοστά που πήρε σε περιοχές που χτυπήθηκαν από τους σεισμούς και άφησαν πίσω τους περισσότερους από 50.000 νεκρούς. Η αίσθηση ότι θα χάσει γιατί φέρει μεγάλη ευθύνη και ο ίδιος και η κυβέρνηση του που δεν εφάρμοζε, αποδείχτηκε τελείως λανθασμένη.

Η διάψευση των δημοσκοπήσεων

Ο τούρκος πρόεδρος διέψευσε τις δημοσκοπήσεις και τις προβλέψεις που έκαναν λόγο για ήττα και του ίδιου και του κόμματος του. Και κέρδισε με άνεση τον πρώτο γύρο και έχει για ακόμη μια φορά την πλειοψηφία των εδρών στην τουρκική εθνοσυνέλευση

Ο Ερντογάν παραμένει δημοφιλής στους αγρότες, στην εργατική τάξη και στους θρησκευόμενους, συντηρητικούς μουσουλμάνους.

Το φιάσκο των δημοσκοπήσεων μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι όλες πριν από τον πρώτο γύρο των εκλογών επικεντρώθηκαν σε 30 από τις 85 εκλογικές περιφέρειες.

Αυτές περιλάμβαναν κυρίως τα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά οι ερευνητές κοινής γνώμης δεν κατάφεραν να βρουν το πόσο κυρίαρχος ήταν ο Ερντογάν στην τουρκική επαρχία.

Ο τούρκος πρόεδρος έλαβε επίσης τις ψήφους των εθνικιστών εφόσον η συμμαχία που τον στήριξε στις εκλογές περιλαμβάνει το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και των Γκρίζων Λύκων.

Δεν αποκλείεται ακόμη να έλαβε και μερικές ψήφους εθνικιστών από τους ψηφοφόρους της Μεράλ Ακσενέρ, του Καλού Κόμματος, του πιο εθνικιστικού από τα κόμματα που στήριξαν τον Κιλιτσντάρογλου, οι οποίοι ίσως δεν μπόρεσαν να «χωνέψουν» την πιθανότητα ενός αλεβίτη προέδρου με την στήριξη Κούρδων.