Πονοκέφαλο θα προκαλέσει στους ελευθέρους επαγγελματίες για ακόμα μια φορά οι ασφαλιστικές εισφορές καθώς θα έρθουν αντιμέτωποι με μεγάλες αυξήσεις.
Ειδικά τη διετία που υπήρχε πολύ υψηλός πληθωρισμός, οι ελεύθεροι επαγγελματίες είδαν «παραφουσκωμένες» το ποσό που πληρώνουν για τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
Και ενώ τώρα που το «φαινόμενο» του πληθωρισμού ξεφουσκώνει περίμενε κανείς οι αυξήσεις να ήταν μικρότερες , όμως το νέο μοντέλο αναπροσαρμογής τους βάσει νόμου που ψηφίστηκε το 2020 αλλάζει τις ισορροπίες.
Από το 2025 και μετά ,οι ασφαλιστικές εισφορές θα μεταβάλλονται όχι βάσει του πληθωρισμού που συμβαίνει έως τώρα αλλά βάσει το δείκτη μεταβολής μισθών.
Στη φάση της αποκλιμάκωσης του πληθωρισμού, η νέα αύξηση το 2025 θα ήταν κοντά στο 2,8% με το υπάρχον μοντέλο, όσο δηλαδή αναμένεται να «κλείσει» ο πληθωρισμός. Παρόλα αυτά η αύξηση αναμένεται να είναι μεγαλύτερη καθώς θα ακολουθήσει το νέο δείκτης μισθών.
Στην πράξη, βάσει του νέου δείκτη μισθών οι εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολουμένων και των αγροτών, θα αυξάνονται κάθε χρόνο κατά το ποσοστό αύξησης των μισθών του προηγούμενου έτους. Αν οι μισθοί αυξηθούν κατά μέσο όρο σε ποσοστό 3,5% για το 2024, τότε θα αυξηθούν κατά 3,5% και οι εισφορές των επαγγελματιών για το 2025..
Βέβαια ο δείκτης μισθών δεν συμπαρασύρει μόνο τις ασφαλιστικές εισφορές αλλά και τον τρόπο υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης για κάθε νέο συνταξιούχο.
Πλέον δεν θα γίνεται με βάση τις συντάξιμες αποδοχές προσαυξημένες κατ’ έτος με τη μεταβολή του δείκτη τιμών καταναλωτή, αλλά με βάση τον δείκτη μεταβολής μισθών, ο οποίος θα προκύπτει από τον μέσο όρο των αυξήσεων μισθών για το σύνολο των εργαζομένων.
Το νέο καθεστώς σε αυτή τη περίπτωση βέβαια θα ευνοήσει τους υποψήφιους συνταξιούχους καθώς «προλαβαίνουν» τον δείκτη στην ανοδική του πορεία.
Παράμετροι υπολογισμού νέου δείκτη
1. πλήρης χαρτογράφηση των κατηγοριών στις οποίες θα εφαρμοσθεί ο νέος δείκτης μισθών
2. προσδιορισμός χρονικής βάσης υπολογισμού του δείκτη μισθών
3. καθορισμός μισθολογικών δεδομένων και λοιπών μικροδεδομένων (π.χ. ώρες εργασίας ανά εργαζόμενο) που θα αντλούνται ανά τομέα
4. καθορισμός αξιόπιστων πηγών άντλησης δεδομένων – ευαισθησία δεδομένων
5. διαδικασίες ελέγχου ποιότητας του δείκτη μισθών
