Ο ανεμβολίαστος και σκληρός αρνητής μητροπολίτης Κοσμάς διαγνώστηκε θετικός στον κορωνοϊό στις 18 Νοεμβρίου. Αρχικά, παρέμεινε σπίτι του, αρνούμενος να νοσηλευθεί, ωστόσο η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Την 1η Δεκεμβρίου εισήχθη στο Νοσοκομείο Αγρινίου, ενώ τα… ξημερώματα της 2ας Δεκεμβρίου διακομίστηκε διασωληνωμένος στον «Ευαγγελισμό», γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις για τη σειρά των ασθενών που επιλέγονται να μεταφερθούν σε νοσοκομεία της πρωτεύουσας. Ξέσπασε, τότε, και διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, για τις VIP ΜΕΘ, με αφορμή τη νοσηλεία του αρνητή Κοσμά στον «Ευαγγελισμό». Ενόσω ο ίδιος νοσηλευόταν, πέθανε η αδελφή του, επίσης ανεμβολίαστη.

Τελικά, ο Αιτωλίας εκοιμήθη, μετά από επιπλοκές του κορωνοϊού, και ετάφη στην ιδιαίτερη πατρίδα του, με τιμές και πάνδημη συγκίνηση.

Ο σεβάσμιος μητροπολίτης ήταν τόσο σκληρός αρνητής της πανδημίας και των εμβολίων που η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τον είχε καλέσει σε απολογία (μαζί με τον Κυθήρων), στην ειδική συνεδρία του Ιουλίου 2021.

Του ζήτησαν να απολογηθεί για τη στάση του και τις ενέργειές του, καθ’ όλο το διάστημα της πανδημίας, αφού έκανε εκστρατεία κατά της μάσκας και των εμβολίων. Κατηγορήθηκε για απειθαρχία και έλλειψη σεβασμού στις αποφάσεις της Εκκλησίας για τους υγειονομικούς περιορισμούς. Μάλιστα, όταν αρρώστησε τελικά και ο ίδιος από κορωνοϊό, ο Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος, φανατικός οπαδός των εμβολιασμών, τον είχε καταγγείλει:

«Σέβομαι πάρα πολύ τον ασθενούντα αδελφό και λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά δεν θα τον εξαιρέσω από ανθρώπους που είναι μικρόνοες. Είναι άνθρωπος με πολλή ευγένεια και καλοσύνη, αλλά με λίγο μυαλό», είχε δηλώσει.

Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας Κοσμάς είχε επιρροή στο ποίμνιό του και πιθανότατα έπεισε πολύ κόσμο να μείνει ανεμβολίαστος. Αρνητής κορωνοϊού, αρνητής μάσκας, αρνητής του εμβολίου, ήταν από τους ποιμενάρχες που έλεγε στους πιστούς ότι ο Covid-19 δεν κολλάει στις εκκλησίες. Δεν ήταν, δυστυχώς, ο μόνος, ήταν όμως ένα εξαιρετικά αρνητικό παράδειγμα.

Είναι ενδεικτική η αιχμηρή τοποθέτηση του εκπροσώπου Τύπου της Ιεράς Συνόδου, μετά τον θάνατό του.

«Ένας άνθρωπος αγνός, καθαρός, πνευματικός. Ευχόμαστε ο Θεός να τον αναπαύσει και όλους τους άλλους που αφήνει πίσω του να τους διδάξει ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί πολύ και να λαμβάνουμε μέτρα», ανέφερε ο Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος Τιμόθεος.

Η αναφορά του είχε σαφή στόχευση στη στάση του εκλιπόντος μητροπολίτη στο ζήτημα της πανδημίας.

Αλλά και ο πεφωτισμένος και φανατικός υπέρ των εμβολίων Μητροπολίτης Ναυπάκτου στον επικήδειο λόγο του άφησε αιχμές για τη στάση του: «…Ο Θεός του επεφύλαξε και οδυνηρό τέλος με το οποίο πράγματι ετελειώθη, διότι το τέλος της βιολογικής ζωής, όταν ο άνθρωπος πιστεύει στο Θεό, είναι τελείωση και ολοκλήρωση».

Ο μόνος που δεν βρήκε τον τρόπο να εκφράσει έστω μια αιχμή για τη στάση του μητροπολίτη Κοσμά απέναντι στην πανδημία ήταν ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Σπήλιος Λιβανός. Όταν μάλιστα πολιτεύεται σε ένα νομό που σπάει τα ρεκόρ σε κρούσματα και ανεμβολίαστους, είναι από καιρό στο κόκκινο και έχει σοβαρές ελλείψεις σε ΜΕΘ και υγειονομικό προσωπικό.

Σε ανάρτησή του, λοιπόν, εξέφρασε λύπη και οδύνη για την απώλεια του «σεπτού ιεράρχη και ποιμένα». Και συνέχισε με ένα κατεβατό εγκωμίων για τον «Πιστό και άοκνο εργάτη της Ορθοδοξίας και του λόγου του Θεού», για «το φιλανθρωπικό και πνευματικό έργο του», για «το σπουδαίο έργο στην κοινωνία, έχοντας στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και τη στήριξη των αδυνάμων». Ούτε λέξη για τον κίνδυνο του κορωνοϊού, ούτε μια υποψία παραίνεσης για σεβασμό των υγειονομικών μέτρων μπροστά στην τεράστια απειλή.

Δεν είναι δυνατόν υπουργός μιας μεταρρυθμιστικής κεντροδεξιάς κυβέρνησης να περιορίζεται σε εγκωμιαστικά επίθετα για έναν καλό, αλλά σκληρό αρνητή μητροπολίτη.

Ως υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης είναι μέλος μιας κυβέρνησης που αντιμετωπίζει ένα ακραίο μέτωπο αντιεμβολιαστών, παίρνει αντιδημοφιλή μέτρα για να τους πείσει και να τους περιορίσει, βάζει πρόστιμα στους αρνητές και πληρώνει μεγάλο πολιτικό κόστος από τους περιορισμούς που επιβάλλει.

Όποιος διαφωνεί με τα παραπάνω ή πιστεύει ότι δεν αφορούν τους δικούς του ψηφοφόρους, παραιτείται από υπουργός. Διαφορετικά, είναι άκρως υποκριτικό το πρωί να καμώνεσαι τον μεταρρυθμιστή, δίπλα στον Μητσοτάκη, και το βράδυ ορκίζεσαι με τους αρνητές που αποδυναμώνουν ή σαμποτάρουν το έργο του.

Οι υπουργοί δεν είναι τουριστικοί επισκέπτες που επιλέγουν τις οάσεις και αποφεύγουν τα ξερονήσια, κατά βούληση. Αντίθετα, δουλειά τους είναι να κολυμπούν στα βαθιά, να σηκώνουν πολιτικό κόστος από τις πλάτες του πρωθυπουργού που τους διόρισε στη θέση, να μεταφέρουν στην κοινή γνώμη τα μηνύματα και να ανοίγουν δρόμους σε δύσκολες αποφάσεις, μεταρρυθμίσεις και καινοτομίες.

Γιατί, αλλιώς, αν υπουργός σημαίνει να παριστάνεις τον πολιτευτή του ’70, να βγαίνεις στις φωτό με ύφος χιλίων καρδιναλίων, να αποφεύγεις τα δύσκολα και να φροντίζεις μόνο για το ποίμνιο των ψηφοφόρων, τι τη χρειαζόμαστε την κυβέρνηση; Να διορίσουμε το «Just the 2 of Us» στο υπουργικό, που μας εκνευρίζουν λιγότερο…